Nadmierna utrata włosów to krępujący problem, który bez względu na wiek, dotyka zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Łysienie, jest tym dotkliwsze i nieprzyjemne w odczuciu chorego, im szybciej się pojawia. Jak pokazują badania, nie jest to przypadłość zarezerwowana wyłącznie dla osób starszych, bo już co trzeci młody mężczyzna ma problemy z nadmiernym wypadaniem włosów.

Jakie są pierwsze objawy łysienia?

Wypadanie włosów to normalny stan, pod warunkiem, że przebiega zgodnie z cyklem wzrostu włosa oraz nie tracimy więcej niż 50-100 włosów dziennie. Na pierwszy rzut oka ta liczba może wydać się duża, lecz należy pamiętać, że na głowie znajduje się około 100 tys. mieszków włosowych, więc utrata 100 włosów, które przecież i tak odrosną, to niewiele.

Problem pojawia się, gdy włosy nie odrastają i tracimy ich w ciągu dnia zdecydowanie za dużo. Oczywiście, nie jesteśmy w stanie policzyć, ile włosów wypadło, ale w przypadku pierwszych objawów łysienia, nadmierna utrata jest zauważalna. Nie tylko na głowie, ale także wkoło nas – na poduszce, podczas mycia włosów, po kąpieli, a także podczas czesania.

Gdy przez ponad miesiąc utrzymuje się taki stan lub, gdy włosy wypadają nagle, a na głowie pozostają puste obszary bez włosów (łysienie plackowate), należy natychmiast skonsultować się z dermatologiem. Łysienie często jest objawem chorób, stąd nie należy bagatelizować jego oznak.

Łysienie – przyczyny

Uwarunkowanie genetyczne, hormony, a także stres i niezdrowy styl życia, który może skutkować pojawieniem się w organizmie stanu tzw. stresu oksydacyjnego, to przyczyny, które najczęściej prowadzą do łysienia.

Nadmierna utrata włosów może być również spowodowana chorobami. Wśród nich należy wymienić problemy z tarczycą, cukrzycę, hipokalcemia, nadczynność kory nadnerczy, a także choroby autoimmunologiczne.

Wśród czynników mogących być przyczynami łysienia należy wymienić także:

• nagły i intensywny stres
• anemię
• niewłaściwa pielęgnacja
• nadmierne stosowanie zabiegów chemicznych na włosy
• nieleczone schorzenia skóry
• przyjmowanie niektórych leków przeciwzapalnych oraz immunosupresyjnych

Rodzaje łysienia

Najczęściej mówi się o trzech rodzajach łysienia – androgenowym, plackowatym oraz telogenowym.

Łysienie androgenowe

Ten rodzaj łysienia często jest nazywanym łysieniem typowo męskim, jednak dotyka ona także kobiet. Jest to najczęściej występujący typ i dotyka aż 69% mężczyzn oraz 41% kobiet. W przypadku mężczyzn może pojawić się już w wieku 20 lat, a więc bardzo wcześnie. U kobiet najczęściej pierwsze symptomy łysienia androgenowego pojawiają się po ukończeniu 30 lat.

Łysienie androgenowe jest spowodowane genetyczną nadwrażliwością mieszków włosowych na działanie androgenów. Androgeny uszkadzają i osłabiają mieszki włosowe, a z biegiem czasu hamują wzrost nowych włosów. Należy dodać, że androgeny z jednej strony prowadzą do łysienia, z drugiej zaś przyczyniają się do nadmiernego owłosienia u kobiet, np. na twarzy i plecach.

U mężczyzn proces łysienia androgenowego rozpoczyna się w okolicy czoła i skroni, prowadzać do powstania tzw. zakoli, a w kolejnych etapach włosy mogą wypadać na czubku głowy, prowadząc do całkowitej utraty włosów. U kobiet zaś, następuje przerzedzenie włosów na całej powierzchni głowy.

Należy dodać, że łysienie androgenowe to łysienie niebliznowaciejące, a więc istnieją duże szanse na odzyskanie utraconej fryzury, np. poprzez przeszczep włosów.

Łysienie plackowate

Charakteryzuje się nagłym występowaniem obszarów całkowicie pozbawionych włosów, zarówno na skórze głowy, jak i ciała. Występuje już u osób bardzo młodych – ponad połowa chorych nie ukończyła 30 roku życia.
Przyczyny łysienia plackowatego nie są do końca znane, podkreśla się znaczenie czynnika genetycznego, nagły i silny stres lub współistnienie choroby autoimmunologicznej.

Leczenie łysienia plackowatego jest bardzo trudne, a sama choroba jest nieprzewidywalna. Zdarza się, że włosy samoistnie odrastają.

Łysienie telogenowe

Przyczyną łysienia telogenowego jest zachwianie równowagi pomiędzy fazą wzrostu włosa a fazą spoczynku (wypadania) spowodowane danym czynnikiem np. stresem, choroba lub przyjmowaniem leków. W efekcie włosy przerzedzają się na całej powierzchni skóry głowy.

Zazwyczaj w fazie wzrostu włosa znajduje się 80% włosów, zaś w fazie spoczynku (telogen) 10-20%. W trakcie łysienia telogenowego, w fazie telogenowej znajduje się ponad 50% włosów. Utrata włosów rozpoczyna się po około 3 miesiącach od zakończenia działania czynnika wywołującego.

Sposoby leczenia łysienia

Należy podkreślić, że metodę leczenia zawsze wybiera lekarz. To, w jaki sposób będzie się leczyć łysienie zależy od jego rodzaju, przebiegu, nasilenia, a także przyczyn.

Najczęściej stosuje się połączenie preparatów do stosowania wewnętrznego z różnego rodzaju kremami i wcierkami do skóry głowy. Dobrym uzupełnieniem są zabiegi takie jak mezoterapia, zwłaszcza z wykorzystaniem osocza. Gdy wszystkie metody zawiodą, warto rozważyć transplantację włosów.